De digitale 3D-modellenin Aespect hebben allemaal één ding gemeen; de kwaliteit valt of staat met de kwaliteit van de drone-opnames. Het is dan ook belangrijk dat alle opnames zorgvuldig, vakkundig én veilig worden gedaan. Joost is dronepiloot, privacy officer en safety manager bij Aeroscan. We vroegen Joost om te vertellen over zijn werk bij Aeroscan.

Waar houd jij je mee bezig?

“Het is mijn verantwoordelijkheid vanuit de luchtvaartwetgeving om een veiligheidsmanagementsysteem te onderhouden binnen het operationele team. Dit houdt simpel gezegd in dat ik zorg dat het team bewust omgaat met de risico's van het vliegen met een drone. We brengen de bekende risico’s in kaart en zorgen dat piloten weten hoe ze hiermee om moeten gaan. Ook houd ik me bezig met privacywaarborging.”

Kun je wat meer vertellen over hoe Aeroscan omgaat met privacy?

“We maken opnames van gebouwen, maar het is niet altijd mogelijk om mensen uit te sluiten van de beelden. Daarom gebruiken we software om mensen op de foto’s te anonimiseren. De software is steeds beter in staat om te herkennen of iets op de foto een mens is, en we kunnen die persoon dan ook een stuk accurater blurren. We hoeven steeds minder met de hand foto’s te anonimiseren. In de toekomst zie ik het ooknog wel gebeuren dat de software in de drones zelf draait, zodat de foto al anoniem is gemaakt voor de drone geland is.”

Wat vind je zo leuk aan je werk bij Aeroscan?

“Elke nieuwe situatie brengt weer andere risicofactoren met zich mee, dus het werk is eigenlijk nooit saai,” licht Joost toe. “Mocht er toch een incident voorkomen dan doe ik onderzoek naar de toedracht ervan en bedenk hierbij hoe dit in de toekomst voorkomen kan worden. We zorgen er dan met z'n allen voor dat een piloot in een vergelijkbare situatie goed is voorbereid en de ongewenste situatie uit de weg kan gaan. Verantwoordelijk en veelzijdig werk dus.”

Is het weleens fout gegaan?

“Ja, dat wel. In een situatie vloog een piloot door een steeg van ongeveer drie meter breed om foto’s te maken van een gevel. De drone houdt automatisch een meter afstand tot de muren, dus dat betekent dat je maar een meter aan speelruimte hebt. Dat is niet veel. Bovendien hing er een vlag in de steeg.”

“Op het moment dat de piloot begon aan de opname was het windstil, dus de vlag hing ook stil, maar toen de drone in de buurt kwam werd de vlag door een plotselinge windvlaag opgewaaid. Het doek kwam in de drone terecht en blokkeerde de propellers. De drone is daardoor vier meter naar beneden op de grond gevallen.”

Oei! Hoe heeft dat zo kunnen gebeuren?

“De smalle steeg zorgde voor een onvoorspelbare situatie. De drone heeft weinig ruimte, maar de lucht ook. Een drone verplaatst natuurlijk zelf ook lucht. We kunnen nog steeds niet met zekerheid zeggen wat er precies gebeurd is, maar het lijkt er op dat de luchtverplaatsing van de drone sterker is geworden door de smalle steeg waardoor een onvoorspelbare windvlaag ontstond.”

Dat wil je natuurlijk niet nog een keer meemaken.

“Nee, zeker niet! We hebben zeker van het incident geleerd. Sindsdien besteden we extra aandacht aan bewegende objecten zoals vlaggen of takken. Ook kijken we naar de invloed van de drone zelf op de omgeving. Dit incident hebben we natuurlijk ook meegenomen in onze jaarlijkse training. Zo houden we elkaar scherp en blijven we leren.”

Maar het gaat niet alleen maar over risico’s toch?

“Nee hoor. We maken hele gave vluchten. Mijn proudest moment is zonder twijfel de landing met onze SARAH drone bij het Rijksmuseum. Het was de eerste keer dat een commercieel bedrijf zo dicht bij Schiphol mocht vliegen, en het project stond onder zware tijdsdruk. Toch is het gelukt om alle vluchten op tijd uit te voeren en de drone zonder incidenten te landen.”

‍